End of an Era

Op 4 maart heeft mijn man René, na 10 intense maanden van ziekte, de rust gevonden om afscheid van ons te nemen. Op 10 maart hebben we met familie en vrienden een liefdevol afscheid gevierd, vol muziek, mooie woorden en honderden foto’s die laten zien hoe rijk en kleurrijk ons leven was.

René was mijn lieve, eigenzinnige man, de knotsgekke en fantastische vader van Pyke en Jacey, een vakman en een vrije geest. Hij leefde op zijn manier—eigenzinnig, vol liefde en zonder concessies aan wie hij was. Onze band begon, (hoe kan het ook anders) met een foto en groeide uit tot een kleurrijk leven samen, gevuld met muziek, humor en eindeloos veel fijne momenten.

De leegte die hij achterlaat is onvoorstelbaar. Het verdriet is groot, en de vraag ‘hoe nu verder?’ is er elke dag. Ik ben zoekende naar hoe ik dit immense verlies een plek kan geven, hoe ik samen met Pyke en Jacey verder kan met dit nieuwe, onbekende hoofdstuk. Een hoofdstuk dat we nooit hadden willen schrijven, maar waarin we stap voor stap onze weg zullen vinden.

Voor nu is er vooral ruimte voor voelen, missen, herinneren. Voor verdriet, maar ook voor de liefde die blijft. René was, is en zal altijd deel van ons zijn. 🧡